ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Το γεγονός που έκανε γνωστή την εικόνα της Παναγίας «Ακένωτον Ποτήριον» συνέβη το 1878. Στην περιφέρεια Εφραίμοβσκι στην επαρχία της Τούλα, ένας συνταξιούχος στρατιώτης ονόματι Στέφανος βασανίζονταν από το πάθος της μέθης. Σπαταλούσε όλα του τα χρήματα στο ποτό και είχε φτάσει σε αξιοθρήνητη κατάσταση. Από το πολύ πιοτό τα πόδια του παρέλυσαν αλλά αυτός εξακολούθησε να πίνει. Κάποια νύχτα αυτός ο αξιοθρήνητος άνθρωπος είδε ένα ασυνήθιστο όνειρο. Ένας επιβλητικός Όσιος στάθηκε μπροστά του και του είπε: «Να πας στην πόλη του Σερπούγοφ στο μοναστήρι της Ευλογημένης Παρθένου. Εκεί θα βρείς την εικόνα που ονομάζεται «το Ακένωτον Ποτήριον» να κάνεις μία προσευχή μπροστά της και θα λάβεις ίαση στο σώμα και την ψυχή».
Μη έχοντας καθόλου δύναμη στα πόδια του και καμιά υποστήριξη, και κανένα μέσο στη διάθεση του δεν αποφάσιζε να ξεκινήσει ένα τόσο μεγάλο ταξίδι. Ο ‘Οσιος ήρθε σε αυτόν ξανά, αλλά ο αλκοολικός δεν υπήκουσε σε ό,τι τον πρόσταξε. Ο Όσιος ήρθε σε αυτόν τρίτη φορά και τον διέταξε με πολύ αυστηρό τρόπο να υπακούσει, έτσι ο αλκοολικός αμέσως ξεκίνησε το ταξίδι του γονατιστός. Σταμάτησε να διανυκτερεύσει την νύκτα σε έναν οικισμό. Μια συμπαθής ηλικιωμένη κυρία του έτριψε τα πόδια για να τον ανακουφίσει από τον πόνο και τον έβαλε να ξαπλώσει σε ένα μέρος κοντά στο ζεστό φούρνο για να μείνει θερμός. Το βράδυ ο ταξιδιώτης ένιωσε μία ευχάριστη αίσθηση στα πόδια του. Όταν ξύπνησε τα πόδια του ήταν αδύναμα αλλά μπορούσε πλέον να σταθεί σε αυτά. Το επόμενο βράδυ ένιωσε καλύτερα. Έτσι στηρίζοντας τον εαυτό του σε δυο ξύλα και αργότερα σε κανένα έφτασε στο Σερπούγοφ.
Αφού εισήλθε στο γυναικείο μοναστήρι Βλαντίτσνι είπε για τα όνειρα του και ζήτησε να προσευχηθεί. Κανείς όμως δεν ήξερε την εικόνα της Παναγίας με αυτό το όνομα. Τότε κάποιος σκέφτηκε ότι η εικόνα αυτή πρέπει να είναι εκείνη που εικόνιζε την Παναγία με το Ποτήριον και ήταν τοποθετημένη σε ένα διάδρομο που οδηγούσε από το ναό στο σκευοφυλάκιο. Όλοι κατεπλάγησαν όταν είδαν ότι μία επιγραφή στο πίσω μέρος της εικόνας αυτής έγραφε «το Ακένωτον Ποτήριον».
Στην εικόνα του Αγίου Βαρλαάμ, τον μαθητή του αγίου Μητροπολίτου Αλεξίου, που ήταν μαζί κτήτορες της Μονής, ο άνδρας γνώρισε αμέσως τον Όσιο που παρουσιάστηκε στα όνειρα του.
Στην επιστροφή του από το Σερπούγοφ ο αλκοολικός γύρισε τελείως υγιής αλλά το σημαντικότερο δεν είχε καμιά έφεση στην επιβλαβή συνήθεια του πιοτού.
Σύντομα το θαυματουργικό αυτό γεγονός άφησε τους τοίχους του μοναστηριού και διαδόθηκε. Πολλοί πιστοί άρχισαν να έρχονται στην νέοευρεθείσα εικόνα του Σερπούγοφ, όχι μόνο από την ίδια επαρχία αλλά και από μακρινά μέρη. Οι άνθρωποι που υπέφεραν από το πάθος της μέθης, ή ήταν εξαρτημένοι από το κάπνισμα και τις παραισθησιογώνες ουσίες(ναρκωτικά) και οι συγγενείς τους προσεύχονταν μπροστά στην εικόνα της Παναγίας για θεραπεία από τις πιο πάνω ασθένειες ενώ άλλοι κατέφθαναν και καταφθάνουν να την ευχαριστήσουν για την απαλλαγή τους από αυτές τις εξαρτήσεις και τα πάθη.
ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Ο γιος μου είναι 31 χρονών. Επτά χρόνια ήταν εθισμένος στα ναρκωτικά. Σε ένα από τους ναούς της Μόσχας μας συμβούλεψαν να πάμε στο μοναστήρι στο Σερπούγοφ στην εικόνα της Παναγίας «Ακένωτον Ποτήριον». Κάναμε όλα όσα μας είπανε. Για ένα μήνα διάβαζα πρωί και βράδυ τους Χαιρετισμούς του «Ακενώτου Ποτηρίου» χωρίς να χάνω ούτε μέρα. Τώρα συνεχίζω να τους διαβάζω κάθε Σαββατοκύριακο. Πιστεύω ότι μόνο με τη βοήθεια της Παναγίας «Ακένωτον Ποτήριον» ο γιος μου έχει να πάρει ναρκωτικά ένα χρόνο. Αγόρασα ένα δαχτυλίδι για ευγνωμοσύνη στην αγία εικόνα. Για όλη μου τη ζωή θα προσεύχομαι και θα ευχαριστώ την Παναγία. Ευχαριστώ το Θεό για όλα.
Αλέξανδρος, Μόσχα, 21 Απριλίου 2002.
Ευχαριστώ την Παναγία που ονομάζεται «Ακένωτο Ποτήριον» και με βοήθησε να απαλλαγώ από την ασθένεια του αλκοολισμού. Δεν έχω πιει επτά χρόνια, δουλεύω και διακονώ σαν καμπανοκρούστης στο ναό.
Δούλος του Θεού Βίκτωρ, Νάρο Φομίνσκι